DKE.523.34.2021

Na podstawie art. 105 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2000), art. 160 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 10 maja 2018 r. o ochronie danych osobowych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1781) w związku z art. 12 pkt 2 oraz art. 22 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych (Dz. U. z 2016 r., poz. 922 ze zm.), po przeprowadzeniu postępowania administracyjnego w sprawie skargi M. K., zam. w W. przy Al. (…), na przetwarzanie jej danych osobowych przez Bank P. S.A. z siedzibą w W. przy ul. (…), Prezes Urzędu Ochrony Danych Osobowych

umarza postępowanie

UZASADNIENIE

Stan faktyczny

1. Do Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (obecnie: Prezesa Urzędu Ochrony Danych Osobowych, dalej „Prezesa UODO”), wpłynęła skarga M. K., zam. w W. przy Al. (…) (dalej: „Skarżąca”), na nieuprawnione przetwarzanie informacji (w tym danych osobowych) przez Bank P. S.A. z siedzibą w W. przy ul. (…) (dalej: „Bank”), w bazie B. S.A. (dalej: „B. S.A.”), dotyczących dwóch zaległych zobowiązań wobec Banku. Skarżąca wniosła o nakazanie Bankowi usunięcia jej danych osobowych z bazy B. S.A.
2. Źródłem zobowiązań Skarżącej wobec Banku, o których mowa w pkt. 1 powyżej, były:  umowa (…) z 8 maja 2000 r., umowa (…) z 8 stycznia 2001 r., aneks (…) z 22 marca 2002 roku. W związku z brakiem spłaty wykorzystanego przez Skarżącą limitu pożyczki i powstaniem salda debetowego, Bank przekazał do B. S.A. informacje o zadłużeniu, zawierające dane osobowe Skarżącej. Informacje o zadłużeniu wynikającym z ww. umów były udostępniane przez B. S.A. bankom i instytucjom finansowym, upoważnionym do udzielania kredytów w celu dokonywania przez nie oceny zdolności kredytowej i analizy ryzyka kredytowego oraz innym podmiotom upoważnionym do uzyskiwania tych informacji na podstawie ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo Bankowe.
3. Pismem z 9 grudnia 2019 r. (data wpływu do organu 16 grudnia 2019 r.) B. S.A. oświadczyło, że nie przetwarza już danych osobowych Skarżącej w zakresie objętym przedmiotową skargą.
4. W tym stanie faktycznym, Prezes UODO zważył, co następuje.

Uzasadnienie prawne

5. Z dniem 25 maja 2018 r. w życie weszły przepisy ustawy z dnia 10 maja 2018 r. o ochronie danych osobowych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1781). W myśl art. 160 ust. 1-3 tej Ustawy, postępowania prowadzone przez Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych, wszczęte i niezakończone przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, prowadzone są przez Prezesa Urzędu Ochrony Danych Osobowych na podstawie ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych (Dz. U. z 2016 r. poz. 922 ze zm.), zgodnie z zasadami określonymi w ustawie z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2000), zwanej dalej „k.p.a.”. Jednocześnie, czynności dokonane w postępowaniach, wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie przepisów Ustawy z dnia 10 maja 2018 r. o ochronie danych osobowych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1781), pozostają skuteczne.
6. Prezes Urzędu Ochrony Danych Osobowych wydając decyzję administracyjną zobowiązany jest do rozstrzygania w oparciu o stan faktyczny istniejący w chwili wydania tej decyzji. Jak wskazano w orzecznictwie: „badając bowiem legalność przetwarzania danych osobowych, GIODO ma obowiązek ustalenia, czy na datę wydawania rozstrzygnięcia w sprawie dane konkretnego podmiotu są przetwarzane oraz czy czynione to jest w sposób zgodny z prawem” (wyrok NSA z 7 maja 2008 r., sygn. I OSK 761/07).
7. Zgodnie z art. 105 § 1 k.p.a., gdy postępowanie z jakiejkolwiek przyczyny stało się bezprzedmiotowe w całości lub w części, organ administracji publicznej wydaje decyzję o umorzeniu postępowania odpowiednio w całości lub w części.
8. Odnosząc powyższe przepisy do ustalonego stanu faktycznego, należy zauważyć, że decydująca dla rozstrzygnięcia w przedmiotowej sprawie jest okoliczność, że informacje o zadłużeniu Skarżącej, w tym jej dane osobowe, będące przedmiotem skargi, nie są już przetwarzane w B. S.A.. Żądanie Skarżącej, sformułowane w treści skargi, zostało więc zaspokojone w toku niniejszego postępowania administracyjnego. W rezultacie niniejsze postępowanie stało się bezprzedmiotowe.
9. Brzmienie przepisu art. 105 § 1 k.p.a. nie pozostawia wątpliwości, że w przypadku stwierdzenia bezprzedmiotowości postępowania, organ prowadzący to postępowanie obligatoryjnie je umarza. Naczelny Sąd Administracyjny wielokrotnie wskazywał, że  bezprzedmiotowość postępowania administracyjnego, o której stanowi art. 105 § 1 k.p.a. oznacza, że brak jest któregoś z elementów materialnego stosunku prawnego, a wobec tego nie można wydać decyzji załatwiającej sprawę przez rozstrzygnięcie jej co do istoty (Wyrok NSA z 1.12.2009 r., II GSK 236/09, LEX nr 582827, Wyrok NSA z 16.10.2019 r., II OSK 2526/18, LEX nr 2866336).
10. W tym stanie faktycznym i prawnym Prezes Urzędu Ochrony Danych Osobowych rozstrzygnął, jak w sentencji.

Na podstawie art. 127 § 3 k.p.a. od niniejszej decyzji stronie przysługuje prawo do wniesienia wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy w terminie 14 dni od dnia doręczenia decyzji stronie. Jeżeli strona nie chce skorzystać z prawa do złożenia wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy, ma prawo do wniesienia skargi na decyzję do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie w terminie 30 dni od dnia doręczenia jej stronie. Skargę wnosi się za pośrednictwem Prezesa Urzędu Ochrony Danych Osobowych (adres: ul. Stawki 2, 00-193 Warszawa). Wpis od skargi wynosi 200 złotych. Strona ma prawo ubiegania się o prawo pomocy, w tym zwolnienie od kosztów sądowych.